- yaylıq
- 1.sif. Yay fəslinə aid olan, yaya məxsus, yay üçün ayrılmış (hazırlanmış). Yaylıq paltar. – <Bəbir bəy> qalxıb Məşədi Cahangirə bir boşqab yaylıq üzüm gətirdi. M. C..2.is. Üçkünc və ya dördkünc parçadan ibarət qadın baş örtüsü. Yaylığı başına örtmək. Başında yaylıq. Başını yaylıqla sarımaq. – <Xırdaxanım:> Pəri, otaqda . . bir yaylıq var, ört başına, onu sənə bağışladım. N. V.. <Qadın> başından nimdaş yaylığını da çıxarıb körpəni bürüyür. Ə. M.. // Burun, üz, tər silmək üçün dördkünc parça. İpək yaylıq. Burun yaylığı. – Yaylığı kirli balam; Qəlbi fikirli balam; Cahıl-cuhul içində; Mənim şəkilli balam. (Bayatı). Hə, . . bölükdən xoşun gəldimi? – deyə, kapitan yaylıqla alnının tərini sildi. Ə. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.